Leef met wat er wél is

agnes boer uitvaart blog leef met dat wat er wel is

Leef met wat er wél is

Soms valt het me op, bij mezelf of bij anderen: hoeveel aandacht er onbewust gaat naar wat er ontbreekt. Wat niet gelukt is. Wie er niet meer is. Wat er niet meer zal zijn.
En dat is begrijpelijk. Rouw brengt ons bij het gemis, bij de pijn van iets of iemand die weg is.

Maar naast dat gemis is er óók nog iets anders. Iets wat vaak stil blijft liggen, maar net zo belangrijk is: het leven dat er nog ís.
Jij leeft nog. Hier, op deze aarde. En dus mag je ook leven. Bewust, liefdevol en in verbinding.

Wat je aandacht geeft, groeit

Als uitvaartbegeleider hoor ik vaak de zinnen: “Ik had gehoopt dat hij er zou zijn” of “We zouden nog…”
Dat raakt me. Want deze zinnen dragen gemis én liefde in zich. Maar soms helpt het om ook te vragen:
“Wat ís er nu? Wie zijn er wel gekomen? Wat kunnen we vandaag nog samendoen?”

Je verleggen van focus is geen ontkenning van verdriet, maar een oefening in kracht.

Een zachte oefening

Misschien wil je dit eens proberen:

Sluit je ogen en denk aan iemand die je mist.
Erken het gemis, zonder oordeel.
Je hoeft het alleen maar voor je te zien, in zachtheid.
Focus je, zie en voel.
Stel jezelf dan de vraag: “Wat leeft er in mij dankzij die ander?”
Misschien is het een gevoel, een herinnering, een zin, een geur.
Laat dat bij je zijn. Draag het mee. Leef het.

Wat kun jij nog wél doen?

Denk eens aan iets wat jullie samen nooit gedaan hebben maar wat jij nog wél zou kunnen doen.
Misschien is het dat ene museum bezoeken. Die berg beklimmen. Het boek uitlezen waar jullie samen ooit in begonnen zijn. Of gewoon een nieuwe wandeling maken op een plek waar je altijd nog heen wilde.

Wat het ook is: het mag.
Je mag verder.
Je mag leven.
In gedachten neem je je dierbare mee. Wat zal hij of zij trots zijn dat jij het wél doet. Dat je stap voor stap doorgaat. Dit hoeft niet makkelijk te zijn en dat hoeft ook niet. Focus op de positieve mindset en stap het leven door.

Verwachtingen en werkelijkheden

Soms is het leven anders dan je had gehoopt.
Je verwachtingen komen niet uit. Of worden ruw onderbroken. Dat doet zeer. En dat mag je voelen.

Maar verlies hoeft niet het einde van jouw verhaal te zijn.
Jij bent er nog. En dat betekent: je hebt een stem. Een lichaam. Een pad. Je mag ademen, eten, zingen, huilen, lachen, leven.
Niet omdat het moet. Maar omdat het kan.

Verlies en overvloed kunnen naast elkaar bestaan

Je hoeft het een niet te ontkennen om het ander te kunnen voelen. Verdriet én dankbaarheid. Gemis én aanwezigheid. Rouw én liefde.
Het is geen of/of. Het is en/en.
Zoals de zon opkomt terwijl het nog koud is. Zoals je kunt glimlachen met tranen in je ogen.

Leven in het nu

Focussen op wat er wél is vraagt moed. Het vraagt om vertragen. Om werkelijk te kijken, te luisteren en vooral te voelen.
Wie zijn er nu om je heen? Wie is er nu bij je? Wat kan er wél?
Wat geeft je adem, hoop en zin?