In je eentje je leven loslaten
Wist je dat mensen vaak alleen sterven? En dan bedoel ik niet eenzaam, want dat is iets anders. Mensen in de laatste fase van hun leven, willen vaak alleen sterven. Net als jij een kop koffie haalt of even naar huis gaat om de was te doen. Dat is geen toeval. Ik heb een jaar lang in een hospice gewerkt als vrijwilliger. Een hospice is een bijna-thuis-huis voor mensen in hun allerlaatste levensfase. De stervende kan zijn of haar lichaam niet loslaten doordat er wederzijds verbinding is met de aanwezige geliefden. Wanneer de stervende alleen is, gaat dat proces makkelijker.
Alleen is niet eenzaam
Veel dierbare naasten hebben het lastig met het gegeven dat hun geliefde alleen is overleden. Ze koppelen in al hun liefde en emotie alleen aan eenzaam. Hoe logisch dat ook is, alleen is niet hetzelfde als eenzaam. En eenzaam is niet hetzelfde als alleen. Begrijp je het verschil?
Wees niet verdrietig als jouw naaste alleen overlijdt. Het is niet zielig dat hij alleen gestorven is. Het zegt namelijk niets over het leven dat hij heeft gehad. Dat kan vol van liefde, aandacht, plezier en goede zorg zijn geweest…Juist wanneer je jouw geliefde even kunt loslaten, fysiek, geef je hem de ruimte om het leven los te laten.
Momenteel leven we in een periode van opgelegde stilte, van alleen is beter dan samen. Het Coronavirus zorgt ervoor dat we elkaar niet mogen bezoeken of omarmen. Veel mensen voelen zich vaker alleen en misschien zelfs ook eenzaam, ineens een heel nieuwe emotie voor hen. En net als in elke periode van een jaar, beleven ook nu mensen hun laatste levensfase. Hoe verdrietig is het dat zij geen afscheid kunnen nemen van al hun naasten en alle naasten, familie en vrienden niet van hen? Hoe je je dit ook realiseert met je hoofd, je hart zegt iets heel anders.
Waardig afscheid nemen in een periode van stilte
Ik ben laatste levensfasebegeleider en uitvaartondernemer, maar juist nu ben ik vooral ook mens. Mijn voornaamste taak als ondernemer is mensen begeleiden naar een waardig en persoonlijk afscheid van het leven. Een uniek afscheid ook, want iedereen is uniek. Dat is in deze periode moeilijker maar zeker niet onmogelijk. Er wordt een beroep gedaan op de creativiteit van iedereen, ook op die van mij. Ondanks de huidige donkere wolken, verdwijnen de kleuren, de geuren en de sfeer van een geleefd leven nooit niet. Pak de foto’s van het leven er maar eens bij!
Creativiteit en een uitvaart
Een mooie herinnering aan een uitvaart is troostrijk in de periode ná die uitvaart, tijdens het rouwproces. Het is daarom een must om juist nu creatief om te gaan met de mogelijkheden die er wel zijn om een unieke, sfeervolle en waardige uitvaart vorm te geven. Ik nodig daarom iedereen uit om mee te denken. Een aantal ideeën heb ik al.
- We plannen op een later tijdstip een mooie herinneringsbijeenkomst. Daarbij kunnen we nadenken over een memorabele datum zoals bijvoorbeeld de geboortedatum van een kind of een kleinkind, een trouwdag of een andere, persoonlijk belangrijke datum.
- We organiseren op een later moment een diner in de geuren en kleuren van de dierbare overledene. We vertalen de levensstijl in een samenzijn, denk aan samen eten in het café waar zoveel herinneringen hangen, of in het buurthuis waar met zoveel plezier een kaartje is gelegd.
- We registreren de uitvaart op video of via een livestream. Zo kunnen alle naasten, familie en vrienden ook deel uitmaken van dit bijzondere moment en steun bieden aan de directe naasten.
- Een erehaag van familie, vrienden, buren, collega’s, kennissen en wie ook maar in die haag van liefde wil staan om afscheid te nemen.
Hoe we een uitvaart ook vormgeven, het gevoel van gemis en verdriet zijn niet weg te gummen emoties die er mogen zijn. Mijn begeleiding ná de uitvaart is daarom ook belangrijk. Hoe nu verder met jouw leven, met het leven in het algemeen?
Liefs, Agnes
