Is alleen sterven ook eenzaam sterven?

Over het verschil tussen alleen en eenzaam, en hoe loslaten soms juist in stilte gebeurt

Veel mensen vrezen eenzaam te sterven. Maar wist je dat alleen sterven iets heel anders is dan eenzaam sterven? In deze blog neem ik je mee in mijn ervaring als uitvaartbegeleider en hospicevrijwilliger en leg ik uit waarom alleen sterven soms juist een teken van innerlijke rust is.

Alleen sterven gebeurt vaker dan je denkt

Wist je dat mensen vaak alleen sterven? En dan bedoel ik niet eenzaam, want dat is iets anders. Mensen in de laatste fase van hun leven willen vaak alleen sterven. Net als jij een kop koffie haalt of even naar huis gaat om de was te doen, dan gebeurt het. Dat is geen toeval.

Ik heb een jaar lang in een hospice gewerkt als vrijwilliger. Een hospice is een bijna-thuis-huis voor mensen in hun allerlaatste levensfase. De stervende kan zijn of haar lichaam niet loslaten doordat er nog een sterke verbinding is met de aanwezige geliefden. Wanneer de stervende alleen is, gaat dat proces vaak makkelijker.

Alleen is niet hetzelfde als eenzaam

Veel dierbare naasten hebben het lastig met het gegeven dat hun geliefde alleen is overleden. Ze koppelen in al hun liefde en emotie “alleen” aan “eenzaam”. Hoe logisch dat ook is, alléén is niet hetzelfde als eenzaam. En eenzaam is niet hetzelfde als alléén. Begrijp je het verschil?

Wees niet verdrietig als jouw naaste alleen overlijdt. Het is niet zielig dat hij of zij alleen gestorven is. Het zegt niets over de liefde, zorg en verbondenheid die iemand in zijn leven heeft ervaren. Dat leven kan vol liefde, aandacht, plezier en goede zorg zijn geweest.

Door even los te laten, geef je ruimte om los te laten. In de stilte van alleen zijn, kan juist de grootste overgave plaatsvinden.

Waardig afscheid nemen in stilte

Ik ben laatste levensfasebegeleider en uitvaartondernemer, maar vooral ook mens. Mijn voornaamste taak is mensen begeleiden naar een waardig en persoonlijk afscheid van het leven. Een uniek afscheid ook, want iedereen is uniek.

Er wordt vaak een beroep gedaan op onze creativiteit. Ondanks eventuele beperkingen verdwijnen de kleuren, de geuren en de sfeer van een geleefd leven nooit. Pak de foto’s van het leven er maar eens bij.

Troostrijke ideeën voor een persoonlijk afscheid

Een mooie herinnering aan een uitvaart is troostrijk in de periode ná die uitvaart, tijdens het rouwproces. Het is daarom een must om creatief om te gaan met de mogelijkheden die er wél zijn om een unieke, sfeervolle en waardige uitvaart vorm te geven. Hier enkele ideeën:

We plannen op een later tijdstip een mooie herinneringsbijeenkomst, op een memorabele datum zoals de geboortedatum van een kind of kleinkind, een trouwdag of een andere belangrijke datum.
We organiseren een diner in de geuren en kleuren van de dierbare overledene. Denk aan samen eten in het café waar zoveel herinneringen hangen, of in het buurthuis waar met zoveel plezier een kaartje werd gelegd.
We registreren de uitvaart op video of via een livestream. Zo kunnen alle naasten, familie en vrienden deel uitmaken van dit bijzondere moment en steun bieden aan de directe naasten.
Een erehaag van familie, vrienden, buren, collega’s, kennissen en iedereen die in die haag van liefde wil staan om afscheid te nemen.

Rouw stopt niet bij de uitvaart

Hoe we een uitvaart ook vormgeven, het gevoel van gemis en verdriet zijn niet weg te gummen emoties die er mogen zijn. Mijn begeleiding ná de uitvaart is daarom ook belangrijk. Hoe nu verder met jouw leven, met het leven in het algemeen?