Traditionele uitvaart
Het overlijden is daar, er komt een uitvaartbegeleider bij de familie thuis. Het afleggen begint, de overledene wordt in de kist gelegd en opgebaard. Er wordt een tekst uitgekozen en een rouwkaart gemaakt. De locatie is vaak de welbekende kerk of de aula bij het crematorium waar de dienst plaats vindt. Aansluitend wordt er begraven of gecremeerd. Er wordt nog even nagezeten met koffie en een cake.
Dit is een uitvaart die wij allemaal weleens gehoord hebben. Of misschien zelfs weleens hebben meegemaakt. Een uitvaart gaat nou eenmaal op een bepaalde manier, toch? Niets is minder waar. Wist je dat er veel meer mogelijk is dan de koffie-cake-kist uitvaart?
Gedachtenkracht
Om meer gevoel te krijgen bij de thema’s sterven, de dood en gemis gevoelens, is het goed je te verdiepen in deze onderwerpen. Zo kan het erg belangrijk zijn om bijvoorbeeld zachte woorden uit te spreken.
Als woorden minder hard en beladen zijn, creëren wij in onze hersenen een soort reset. Hierdoor ervaren wij het leven ook zachter.
Hier zomaar een paar zachtere woorden:
Afleggen = laatste verzorging
Lijkauto = rouwauto
Rouwkaart = afscheidskaart
Wikkeldoek of lijkwade = afscheidswade
Door de gedachtenkracht/-mindset aan te passen in positieve zin worden sterven, de dood en gemis thema’s die bij het leven mogen horen. Net zoals de geboorte. De dood wordt op deze manier minder angstig en beladen.
“Spreek duidelijk naar de ander uit wat er gebeuren gaat. Zo voorkom je onduidelijkheden. Zoals: We zitten in de week van de uitvaart en op de dag van afscheid wordt de overledene begraven of gecremeerd.”
Persoonlijke uitvaart
Ieder mens is uniek en heeft op eigen wijze zijn of haar leven geleefd. De een is de wijde wereld in getrokken en de ander is juist knus dichtbij thuisgebleven. Je hebt een grote familie of juist een kleine. Iemand houdt van spanning en avontuur of juist van make-up en heerlijk tutten.
Hoe het leven ook geleefd is. Alles is goed, alles is juist en dat maakt ons als mens zo bijzonder.
Op een gegeven moment komt er een levenspunt in het leven aan; hoe mag de uitvaart en de dag van afscheid vormgegeven worden op een manier zoals het leven was. Om een herinnering achter te laten aan de dierbare naasten, waar fijn op teruggekeken en over gevoeld kan worden. Waardoor de rouw op een minder negatieve ervaren wordt..
“En hoe apart is het dat levensstijlen zo uiteenlopend zijn en dat het proces begraven of cremeren bij iedereen op dezelfde wijze verloopt?”
Hoe het persoonlijker kan:
Kleur
De narcis was echt de lievelingsbloem! Hoe mooi is het om de dag van afscheid in stijl en kleur van de narcis, katjes van de wilgenboom te zetten. Laat dit bijvoorbeeld terug komen in ook de kaart en kledingkeuze bij de dag van afscheid.
Anders
Waar men veel al vanuit gaat is dat begraven of cremeren aansluitend is na de afscheidsdienst. Wat ook een optie kan zijn is om 1 dag na de afscheidsdienst in intieme kring te begraven of cremeren. Dat geeft rust. Bovendien ben je zo nog 1 nachtje “samen”.
Locatie
Stel dat het gaat om iemand die altijd van de natuur hield. Hoe mooi is het om een afscheidsdienst op een buitenlocatie te organiseren. Omringd door bomen of midden in het bos, lantarentjes met lichtjes en de geluiden van de natuur.
Vervoer
Wordt vaak gedaan in een rouwauto. Dit mag ook met een bakfiets of een voertuig wat je helemaal geweldig vindt bijvoorbeeld een Mini Cooper of een Land Rover Defender. Denk ook aan een koets, loopwagen of rouwbus.
Proosten
De lievelingsborrel gezamenlijk drinken! Op het leven van het geleefde leven van degene die overleden is. Proosten, noemen ze dat ook wel en onder het genot van dat drankje herinneringen op doen.
Baby’s en kinderen
Als een baby of kind overlijdt staat de wereld om het gezin heen even stil. Het gezin waar een baby overleden is komt in de week van de uitvaart ipv de week van kraamzorg. Ineens moeten denken aan het thema dood, een graf uitzoeken, een afscheidskaart maken en mensen laten weten dat je baby is overleden met alle emoties van dien.
Bij jonge kinderen kan er een levensroute gemaakt worden van het geleefde jonge leven. Met daarbij de mooiste herinneringen vastgelegd in een fotocollage, spulletjes zoals knuffels, tekeningen of sierraden.
Bij een baby of kind zijn de uitvaarten heel anders dan bij een mevrouw of meneer die op leeftijd is. Vaak worden er ballonnen of vlinders bij gehaald. De kist beschilderen met persoonlijke symbolen of een mandje met bloemen.
Het afscheid nemen kan thuis (ook bij een volwassene) en in intieme kring plaats vinden. De kist mag als men wil zelf gemaakt worden en vervoer worden in eigen auto. Of hoe “mooi” is het om de afscheidsdienst plaats te laten vinden die ook gebruikt wordt als trouwlocatie.
Als er ervoor gekozen is om de baby of kind te laten cremeren bestaan er mooie kinderurnen en/of kan er van de as een sieraad gemaakt worden. Op begraafplaatsen zijn er speciale plekken waar baby’s en kinderen ter aarde worden gesteld, zo liggen alle overleden kindjes bij elkaar. Bij natuur begraven is er de mogelijkheid om een plek voor jezelf te reserveren naast je baby of kindje.
Geregeld ben ik betrokken bij gezinnen waar een baby of kind overlijdt. Vaak ben ik er al eerder bij betrokken dan de geplande bevalling of tijdens de laatste levensfase.
Mijn ervaring is dat het zoveel meer rust brengt als er vroegtijdig contact is. Ik ken het gezin en de ouders weten wat ze aan mij hebben. Vaak is het de chemie die wonderen doet, waardoor er minder over zakelijke aspecten gepraat hoeft te worden en er in de week van de uitvaart meer ruimte is om over rouw en verlies te praten en voornamelijk over levensgesprekken en hoe nu verder te gaan.