Voor ‘Ik mis je’ van de EO mocht ik vertellen over het verhaal achter mijn herinneringstattoo die ik plaatste als herinnering aan mijn overleden dochtertje.
“‘Dit is niet goed’, besefte ik toen ze na haar geboorte geen geluidjes maakte. ‘Kom op Anouk’, zei ik, terwijl ik haar op haar billetjes tikte. De navelstreng zat helemaal verstrengeld en was drie keer om haar nek gedraaid. Ze knipten de navelstreng direct door en namen haar mee naar een ander kamertje.
Mijn man, die meegelopen was, kwam misselijk en duizelig terug: ze waren haar aan het reanimeren.”
Beschuit met muisjes
“De artsen vertelden ons dat ze een klein zuurstoftekort had gehad, maar wel stabiel was. Met de ambulance werd ze naar het Radboudziekenhuis in Nijmegen gebracht, waar we beschuit met muisjes kregen. Ik was tenslotte bevallen.
Toen ik even later naar Anouk toe mocht, stond er allemaal medisch personeel om haar heen. Ze had een cool-pack aan en overal plakkertjes op haar hoofd.”
Geen hersenactiviteit meer
“De volgende dag hoorden we dat uit de hersenscans bleek dat er geen hersenactiviteit meer was. Met alleen zuurstoftekort had ze het misschien nog gered, maar door alle andere complicaties – ze had ook meconium ingeademd – was het teveel. Ze was te moe en had geen energie meer om haar lijfje aan te sturen.”
‘Ga maar’
“Alle familie die nog wilde komen, is gekomen. Onze oudste dochter Hannah – toen anderhalf jaar – heeft haar ook nog even gezien. Daarna mochten we in een apart kamertje afscheid van haar nemen. Op het moment dat ze bij ons werd gelegd, brak mijn man. ‘Ga maar meisje’, zei ik. Samen wachtten we tot haar hartje stopte met kloppen.”
Tattoo met betekenis
“Naast een kleine naamtatoeage van beide dochters op mijn polsen, heb ik zo’n jaar na Anouks overlijden een grote tatoeage op mijn rug laten zetten. Het is een combinatie van verschillende symbolen die voor mij van betekenis zijn. Zo zie je onder meer vier cirkels die met elkaar verbonden zijn en een kompas met daarin het tijdstip van haar overlijden. Dat kompas staat voor het levenspad dat ik bewandel. Wat er ook op mijn pad komt, ik heb altijd een keus in hoe ik daarmee omga. Die gedachte geeft me kracht en wijsheid.”
Liefs Agnes
Deze blog is geplaatst door: JT Communicatie
